Jakie jest zastosowanie tkanin rowingowych w przemyśle samochodowym?

Tkaniny rowingowe wykorzystywane są jako zbrojenia laminatów i kompozytów. Rowingi mają za zadanie wzmacniać różne moduły pojazdów, na przykład zderzaki, okładziny hamulcowe i resory. Z materiałów kompozytowych zbrojonych rowingiem powstają fragmenty karoserii samochodów, nadwozia oraz drzwi. Kompozyty to materiały wielowarstwowe, których właściwości są sumą wszystkich elementów składowych. Jako lepiszcze wykorzystywana jest żywica poliestrowa, poliuretanowa, epoksydowa i silikonowa a tkanina rowingowa jest komponentem konstrukcyjnym, który gwarantuje odporność na ściskanie i rozciąganie.

W branży automotive kluczowa jest odporność chemiczna, wytrzymałość na szeroki zakres temperatur oraz niepodatność na oddziałujące siły ściskania i rozciągania. O właściwościach tkanin rowingowych decyduje rodzaj zastosowanego włókna oraz typ splotu. Tkaniny rowingowe powstają z włókien aramidowych, węglowych i szklanych.

Rowingi w branży automotive

Włókno węglowe cechuje się małą masą powierzchniową, niską nasiąkliwością oraz odpornością chemiczną. Powstają z niego głównie wielowarstwowe materiały włókniste wykorzystywane do budowy elementów konstrukcyjnych samochodów. Wszędzie tam, gdzie kluczowa jest wysoka wytrzymałość i odporność na odkształcanie stosuje się włókna szklane, które wyróżniają się zwartą konstrukcją i sporą masą własną. Rowingi szklane mogą mieć różny splot – wyróżniamy tkaniny typu twill ze splotem skośnym oraz tkaniny typu plain ze skosem płóciennym, które wykazują bardzo dobrą stabilność wymiarową, ale są mniej giętkie od tkanin twill.

Tkaniny rowingowe z włókien aramidowych są bardzo elastyczne i jednocześnie zachowują dobrą stabilność wymiarową. Dobrze odprowadzają ciepło i nie reagują z chemikaliami. Zaletą kevlaru jest odporność na wysokie temperatury – rowing aramidowy topnieje dopiero w temperaturze sięgającej 500 stopni Celsjusza, a więc może być stosowany do produkcji elementów, które eksploatowane są w trudnych warunkach.